Rapcie – część dawnego polskiego oporządzenia wojskowego; zwykle 2 paski z kolorowych taśm, sznurów lub skóry służące do zawiesza­nia przy pasie broni siecznej. W XIX wieku nazywano je niesłusznie pendentem (z fr. pendant – wiszący – czyli pas zakładany przez ramię i pierś, równoważący obciążenie bronią boczną; podobne zadanie pełnił bandolier). W XX wieku przyjęła się nazwa żabka – prawdopodobnie ze względu na kształt. Rapcie nadmiernie obciążały pas główny -noszony pod pasem słuckim, przez co broń była nienaturalnie zawieszona poniżej biodra. Dopiero wprowadzenie pendentu, a następnie żabki, podtrzymywanej przez biegnący w poprzek piersi pas zwany „koalicyjką”, przyczyniło się do odciążenia lewego boku żołnierza. W polskich jednostkach bojowych od roku 1919 stosowano zawieszanie szabli pod siodłem, co całkowicie uwalniało jeźdźca od ciężaru broni bocznej. Znacznie krótszych żabek, zazwyczaj ze skóry barwionej na biało, używa się do dnia dzisiejszego do noszenia kordzików, będących w Polsce – obok szabli – wyróżnikami stopnia oficerskiego przy mundurach galowych w Marynarce Wojennej i w Lotnictwie.